Je man en zijn kinderen ruimte laten voor alle emoties die komen kijken bij de scheiding en het apart leven van het gezin. Het mindful (proberen) omgaan met uithalen van de ex. Je weet hoe belangrijk dat allemaal is voor je eigen rust. Alleen heb je daar eenvoudigweg niet altijd de energie voor. Meer zelfs, het gáát met jouw energie lopen. Zou daar iemand van wakker liggen zoals jij om het welzijn van de ander wakker ligt?

De negativiteit rond de scheiding is alom aanwezig, ook als de pluskinderen afwezig zijn. De naam van de ex van jouw partner is dan ook het meest populaire woord in huis (gevolgd door minder charmante associaties). Je constateert telkens weer hoe verweven dit is in je dagelijkse realiteit. Eigenlijk vind je dat echt zonde van je tijd en je energie, je hebt intussen zelf zo'n bijzondere kindjes waar je beschikbaar voor wil zijn.

Wanneer de pluskinderen op vrijdag toekomen, voel je meteen aan dat het weer lastig was aan de andere kant. Je wil hun pijn verzachten, het oplossen. Dan ga je compenseren om goed te maken wat ze daar de hele week hebben gemist. Die pogingen vallen echter dood. De impact die je maakt, blijft miniem en de energie die ze meebrengen in huis, bepaalt nog dagen de sfeer. Het heeft invloed op je hele gemoedstoestand, vaak zelfs tot ze terug naar hun moeder gaan.

Verbinding is enorm belangrijk voor je en 99% van de tijd kan je jezelf motiveren om van daaruit te communiceren met de pluskinderen. Die ene keer dat je dan wel eens uit je sloffen bent geschoten tegen je plusdochter, kreeg je het de week erna keihard terug van haar. En van haar moeder. En van haar zus. En een andere mama op school was er ook al van op de hoogte. Alsof die 99% verbinding voor 100% onzichtbaar is.

De pluskinderen hebben al zoveel meegemaakt, je wil het hen niet nog lastiger maken. Maar die overdosis parfum die ze verspreiden doorheen het hele huis, de lagen make-up op hun gezicht waar ze jouw kleintjes tegen plakken, de heel erg aanwezige YouTube stemmen op hun mobiel terwijl jij net in rust de avond wou afsluiten met Miles Daves... Nog niet te spreken over al die ongezonde voeding die ze met goede bedoelingen delen met hun kleine broertjes/zusjes. Dit staat allemaal zo haaks op waar jij voor staat. Je walgt er letterlijk en figuurlijk van, je wil het niet in je huis, niet rond je kleine kindjes en je vindt geen manier om dit te communiceren zonder hen af te wijzen. Dus je zegt er niets van.